zondag 21 juni 2015

Huilen en lachen om het regenseizoen

Het regenseizoen is aangebroken. Het kan soms uren achter elkaar regenen. Nou ja regenen, iemand schreef eens dat het water met containers uit de hemel wordt gestort in Liberia, en daar lijkt het vaak op. Een mottig regenbuitje kennen ze hier bijna niet. Het is meestal alles of niets. En als het dan ‘alles’ is komen straten, verhard dan wel onverhard, al snel blank te staan. Mensen komen niet of te laat op hun werk, de straatverkoop daalt naar een minimum en de forse paraplu’s  van  vijf dollar vliegen als warme broodjes de stalletjes en supermarkten uit. De prijzen van de taxi’s, hét openbaar vervoer in Liberia, stijgen fors, met name upcountry waar de wegen vaak heel slecht zijn.
Een aantal keren dat zo’n stortbui van zich liet spreken zat ik in een vergadering of moest ik een workshop leiden. Onder een metalen, golfplaten dak. Verder praten heeft dan geen zin.
Juni  is het hoogtepunt van het regenseizoen, dat zo ongeveer van mei tot oktober loopt. Hoewel, als je aan vijf Liberianen vraagt wanneer het regenseizoen is, krijg je vijf verschillende antwoorden.


YouTube Road Movie, driving in the rain in Monrovia

Monrovia: natste hoofdstad van de wereld

Liberia bungelt onderaan in allerlei lijstjes die iets zeggen over welvaart, kwaliteit van het onderwijs, inkomen. Maar Monrovia prijkt op de 9de plaats van plekken op deze wereld waar de meeste regen valt. En het is de natste hoofdstad  ter wereld. De overige plekken in de Top 10 Annual Rainfall Totals worden ingenomen door een eiland (Yakushima, Japan), een fjord (Milford Sound, Nieuw Zeeland), of een plaats aan de voet van een bergrug langs de Pacific (Tutunendo, Columbia). Dit dorp staat  nummer 1 op de natte wereldranglijst; het moet gemiddeld per jaar 13,3 meter hemelwater verdragen. In Monrovia is dat 5,1 meter. En in Nederland is dat 0,85 meter per jaar, dus wie vindt dat ons kikkerland een erg nat land is, vindt de statistieken niet aan zijn zijde. Ook niet wat betreft het aantal dagen dat het regent (een regendag haalt al de statistieken als er 0,1 mm valt): dat zijn er 185 in Nederland en 183 in Monrovia.

De straat waar wij wonen, na een regenbui
Huilen in de regen

En nu ik het toch over regen heb: voor wie denkt dat het in Engeland altijd regent: gemiddeld valt er  daar jaarlijks 0,7 meter regen en dat is  minder dan in Nederland (0,85 meter), zij het dat je er erg natte en erg droge gebieden hebt. Maar het is een hardnekkig sprookje dat het in Engeland ‘altijd’ regent. Als Anglofiel en veelvuldig bezoeker aan het ‘Kingdom by the sea’ heb ik me daar altijd aan geërgerd. Hoewel, een van de leukste regenachtige avonden die ik in een Engelse pub heb doorgebracht was tijdens een lange afstandswandeling (South Downs Way) in oktober. Het was fraai, zonnig herfstweer. Geen wolkje aan de lucht. Na de tent opgeslagen te hebben in een weiland bij Midhurst bezochten we een pub, waar een tamelijk bejaarde hippie zijn plaatjes-draai-avond had. Het was nog in het pre-CD tijdperk. Als thema had hij ‘rain’ genomen, waarschijnlijk in de veronderstelling dat het wel zou regenen. En dus draaide hij de prachtigste popsongs: Crying in the rain (Everly Brothers), Walking in the rain (The Ronettes), Rain (Beatles), Early Morning Rain (Gordon Lightfoot) enz. De schatkamer van de popmuziek kent een ongelooflijk aantal liedjes over de neerslag, als metafoor voor liefdesverdriet. De discjockey had er reuze pret in dat zijn keus zo op prijs werd gesteld en toen we ook nog het stadium van de 45-toeren verzoeknummers bereikten, was het helemaal dolle pret met een poppubquiz avant la lettre.


Broccoliveld

In Liberia heb ik geen kunstzinnige vertaling van het regenseizoen kunnen ontdekken. Liberianen weten niet beter, verdragen het lijdzaam en weten dat de zon altijd weer gaat schijnen. Ook tijdens het regenseizoen en zeker er na. Het land is bedekt met tropisch regenwoud, waar veel rivieren door heen meanderen,  en als je er over heen vliegt lijkt het één grote broccoliveld. De vele regen maakt het land groen. En deels ook wel vruchtbaar, hoewel dat niet vanzelfsprekend is. Door houtkap, erosie en verzilting wordt  de van oorsprong vruchtbare bovenlaag van de Liberiaanse aarde steeds meer aangetast, daarbij geholpen door de zware regenval die de vruchtbare componenten steeds dieper de bodem in spoelt.


Smile, it’s raining

Maar het vele water kan ook voordelen brengen. De voorraad zoet water in de Afrikaanse bodem is gigantisch. Als de voorspellingen uitkomen dat er in de nabije toekomst in delen van de –ontwikkelde- wereld een nijpend tekort aan zoet water zal ontstaan, zijn die voorraden het ‘witte goud’ van de toekomst. En slimme, innovatieve ondernemers zien het vele water als een kans, Zij wijzen er op dat water onmisbaar is voor het leven op aarde en dat een goed beheer van het vele Liberiaanse water kansen biedt voor een economische ontwikkeling.
‘Liberia needs a solution. Lack of potable water leads to lack of productivity. Sickness due to water-born diseases and ailments like diarrhea, cholera, and typhoid account for missed days of productivity in both the primary person, but also the family member. The fact that an average liberian woman spends three hours per day collecting and hauling water is a further detriment to productivity. Liberia is in a spiral of poverty, and without access to clean water, time to be productive, and health, the country is destined for a slow road to recovery. It is time for a big move.
Enter a new way of thinking; and system of water management that will make Liberia the shining example in West Africa. The system is a “first mover”, multi-times green technologies, and is the fastest, most efficient way to assist Liberia out of poverty.’
Aldus African Rain Liberia, een water management bedrijf dat zijn Facebookpagina ‘Smile, it’s raining noemt.




Geen opmerkingen: